Nee. Parkeren lukt dus niet meer op de Aalsmeerderweg. De boomstammen waar je je auto met enige stuurmanskunst tussenin kon stallen, hebben niet alleen gezelschap gekregen van betonblokken, nee, de ooit bestraatte ondergrond bestaat nu enkel nog uit rul zand waar je je auto nog wel in krijgt maar zeker niet meer uit krijgt. Dat is balen, want daarmee is het helemaal drama met wat ooit een van de beste spottersplaatsen van Nederlands grootste luchthaven was.
Doorrijden dus maar, in de buurt van het Panalpina-vrachtgebouw lukt het wellicht de auto te parkeren. Niet dat het mag daar, maar dat is weer een ander verhaal.
Er zijn meer vliegtuigspotters die op dat idee zijn gekomen. De plek biedt uitzicht op de Kaagbaan die de MP-MCY naar verwachting zal gebruiken voor haar laatste start vanaf haar thuishaven Schiphol.
Deze kist van Martinair, een MD-11, begon haar carrière op 22 april 1991 als HB-IWC bij Swissair. Na het faillissement van deze Zwitserse luchtvaartmaatschappij vloog ze van 31 maart 2002 tot 15 april 2004 voor Swiss. Op 5 september 2004 kwam zij na te zijn omgebouwd tot vrachtbak, bij Martinair in dienst.
Haar staart steekt deels boven de bebouwing uit van het Menzies Aviation-vrachtgebouw.
‘De Aalsmeerbaan is ook in gebruik’, zegt een man in een blauw jack. ‘We zullen het toch niet gaan meemaken dat de Yankee vanaf die baan vertrekt?’
‘Weinig kans’, reageert een andere MD-11-fan. ‘Ze gaat naar Miami, zuidwestelijke richting dus en dan is de Kaagbaan het meest logisch.’ Hij draagt een opvallend gele muts. Een spiegelreflexcamera met een enorme lens rust op zijn buik. ‘En daarna dus door naar Mojave voor sloop.’
‘Ja, net als de MCR’, mengt een man in vliegerjack zich in het gesprek. Ook hij is gewapend met dure fotoapparatuur. ‘De motoren zijn al verkocht. Twee gaan er naar FedEx, en nummer drie komt terug naar Martinair.’
De man in het blauwe jack vraagt zich af hoeveel vlieguren deze MD-11 erop heeft zitten. ‘Misschien wel de meeste van alle Martinair-elfjes’, oppert hij. Geen van de aanwezigen die het weet.
‘Zij is in elk geval de oudste van het hele stel,’ meldt de man in vliegeroutfit.
Er komt een zwarte BMW aan die naast een andere auto wordt geparkeerd. Een typisch gevalletje van dubbel parkeren.
‘Als er politie langskomt is hij de sjaak’, merkt de gele muts op.
‘Nou, hij niet alleen, wij ook,’ zegt de blauwe jackdrager. ‘En dat is zuur geld. Onlangs viel ik nog in de prijzen. Negentig euro en zeven euro administratiekosten erbovenop als kers op de taart.’
Gememoreerd wordt dat de boetes in Duitsland heel wat goedkoper zijn.
‘Kijk daar nou toch eens een stel lui lopen. Hoe zijn die daar nou gekomen?’, vraagt de gele muts zich af.
De man met het vliegerjack gebruikt zijn camera als verrekijker. ‘Dat zijn lui van Schiphol, joh. Die ene loopt met een geweer om de vogels te verjagen.’
‘Dan zullen we daar maar uit de buurt blijven’, lacht de gele muts.
‘Ik krijg zojuist een berichtje door dat de MCY ready is voor push back’, zegt een vrouw in een rood jack.
‘Hopelijk roteert ze pal voor ons’, zegt de muts.
‘Ze zal heel snel loskomen’, merkt de man van de BMW op die zich bij het groepje heeft gevoegd. ‘Ze heeft alleen maar wat ballast bij zich, meer niet.’
Volgens de man met het vliegerjack zijn er paarden aan boord.
‘Hinnik, hinnik’, zegt de vrouw. Ze wijst in de richting waar de MD-11 staat. ‘Er komt beweging in.’
‘Zonde toch, weer een elfje weg. Zou fantastisch zijn als er toch nog eentje naar het Aviodrome kan’, zegt de man met het blauwe jack.
‘De staat waarin die 747 daar verkeert is heel beroerd’, reageert de vrouw. ‘Ons klimaat leent zich er gewoon niet voor. Vliegtuigen rotten hier compleet weg. Dat is misschien een nog wel treuriger lot dan sloop.’ Geen van de mannen spreekt haar daarin tegen.
‘
Daar komt de Yankee!’, roept de BMW-rijder.
De mannen rennen naar het hek. Hun camera’s ratelen terwijl de rood-witte vogel voorbijraast en zich losmaakt van de grond. In een rap tempo klimt het elfje omhoog, de Pratt & Whitney-motoren die haar voortstuwen laten drie stevige rookpluimen achter.
Terwijl de mannen op de schermpjes van hun camera’s de resultaten van hun opnames bekijken, staart de vrouw het vliegtuig na totdat het helemaal uit het zicht is verdwenen.
‘Bijzonder dat er nog in dikke letters Martinair Cargo op stond’, zegt de BMW-man. ‘KLM verwijderde alle belettering.’
‘Nou, dat blauw is overal te herkennen’, lacht het vliegerjack. ‘Daar hoeven ze die belettering echt niet voor weg te halen.’
‘De kisten van Aerolíneas Argentinas hebben net zo’n blauw dak’, zegt de vrouw.
‘Alleen de registratie was bestickerd’, meldt de muts.
‘Die halen ze er in Miami vanaf’, aldus de BMW-rijder.
‘Nee joh’, zegt de vrouw. ‘Dat gebeurt pas in Mojave.’
‘Wanneer gaat de volgende eruit?’, wil de man in het blauwe jack weten.
‘In maart’, antwoordt de gele muts.
‘Echt waardeloos’, verzucht de vrouw. ‘Maar nog waardelozer is het dat met elk elfje dat er bij Martinair uitgaat, ongeveer veertig mensen hun baan verliezen.’
Kopfoto: © Michel vd Mheen