Luchtmachtdagen Leeuwarden 2016

‘Hè, hè, ik ben er.’
De vrouw in het leren jasje laat haar spullen op de grond vallen – een rugzak en een inklapbaar canvasstoeltje – maakt vervolgens haar borst cameravrij en omhelst dan twee van de vele spotters die net als zij zijn afgekomen op de laatste van de twee Luchtmachtdagen in Leeuwarden.
‘Pffft, ik dacht de afslag te kunnen nemen naar Deinum, maar reed zo de file in en heb er toen maar eentje eerder genomen’, vertelt ze. ‘Alles bleek te zijn afgezet. Ergens op een P+R mijn auto neergezet en teruggelopen naar de N31 die ook voor een groot deel bleek te zijn afgesloten. Na een kilometerslange wandeling kwam er een opstapplaats in zicht. En intussen was ik natuurlijk al lang niet meer alleen. Steeds meer mensen. Gelukkig zijn ze niet karig geweest met het inzetten van pendelbussen. Hoe verliep jullie reis hierheen?’ Ze klapt het stoeltje uit en gaat zitten.
‘Soortgelijk verhaal’, is de reactie van een spotter met een blauw petje waarop heel bescheiden het Martinair-logo staat afgebeeld. ‘Wij staan met de auto aan de rand van de N31. Er was totaal geen controle op parkeerkaarten. Natuurlijk kwam er weer gezeik van lui die meenden dat ze voor niets zes euro hadden betaald. Moet je even bedenken wat het Rijkswaterstaat heeft gekost om de snelweg voor parkeergelegenheid ….’

‘Let op!’, ontbreekt de andere spotter hem. ‘De Patrouille de France!’ Hij richt zijn spiegelreflexcamera op de in de kleuren van de Franse vlag gespoten Alpha Jets.
De vrouw springt rap uit haar stoel en volgt zijn voorbeeld, evenals de man met het Martinair-petje. Hun enorme telelenzen bewegen mee in de richting van de figuren die de jets maken.
‘Die jongens werken wel, in tegenstelling tot hun collega’s bij Air France’, zegt de Martinair-pet.
‘Dat wordt weer een miljoenenschade met alle consequenties voor KLM’, stelt de vrouw. Ze trekt een bedenkelijk gezicht.
‘Een drama, die fusie’, meent de derde man. ‘Die Franse piloten kiezen voor eigen deelbelangen, niet voor bedrijfsbelangen. Als straks die Gagey aan de macht is vrees ik het ergste.’ Hij neemt een ferme slok uit een waterflesje.
‘Ik vrees dat Parijs dan KLM-routes overhevelt naar Air France’, reageert de vrouw. Ze kijkt op het schermpje van haar camera. ‘Die staan er goed op’, constateert ze tevreden. ‘Fantastisch toch als je zo kunt buitelen in de lucht’, zegt ze met enige jaloezie in haar stem.
‘Er is heel veel discipline voor nodig. Alles is op de minuut precies getimed’, stelt het Martinair-petje.
‘Vergeet het vertrouwen op elkaar niet’, zegt de vrouw. ‘Dat vertrouwen is tussen de mensen van KLM en Air France volledig weg.’

‘KLM komt zo direct met een A330’, kondigt de derde man aan.
‘En Martinair stuurt de PH-MCP’, zegt het petje. Hij draait het waterflesje nauwkeurig dicht. ‘Jammer dat ze hier niet met een stand staan om hun boek te promoten.’
De vrouw slaat een deken om haar schouders. ‘Het is koud voor de tijd van het jaar!’
‘Daar is de Catalina!’, roept het petje. De camera’s worden weer in stelling gebracht. ‘Wat toch een gave kist.’
‘Daarmee hadden we ook naar deze plek kunnen komen’, zegt de vrouw.
‘Dat is nog eens andere koek dan een autorit’, meent de derde man.
‘Dat is taart!’, reageert de vrouw. Ze vist enkele muffins uit haar rugzak die ze met de mannen deelt. Op haar verzuchting dat een kop thee lekker zou zijn, krijgt ze te horen dat er bij de stands enkel koffie en frisdrank te krijgen is. ‘Het leven van een theïste is zwaar’, antwoordt ze. ‘Moeilijk, moeilijk, moeilijk.’

‘De A330 is opgestegen’, aldus de derde man, op zijn smartphone kijkend.
De vrouw volgt zijn voorbeeld. ‘Die is er met een minuut of tien.’
Terwijl de straaljagers als vrije vogels door de lucht scheren, maakt het groepje niet alleen foto’s, ook de bewegingen van de A330 worden bijgehouden via een app op hun smartphones.
‘Hij is al met zijn derde rondje bezig boven Schiermonnikoog’, zegt de vrouw. Ze neemt een hap van haar muffin en vervolgt: ‘De KDC-10 hangt er ook.’

Dan is het zo ver. Eerst raast het tankvliegtuig voorbij, wat later de A330, mooi geflankeerd door twee F-16’s.
‘Fraai!’, roept het Martinair-petje.
‘Die A330 mag er toch best zijn’, meent de vrouw. ‘Die vleugelinzet, prachtig. Er zijn heel wat vliegtuiggekkies die Airbus haten. Een zot postte op Facebook dat ze wat hem betreft allemaal mogen neerstorten. Dan ben je toch niet goed bij je hoofd?!’
Haar maten zijn het hartgrondig met haar eens.

‘Nu is het wachten op de MD-11 van Martinair’, zegt de man met de pet. ‘Dat militaire spul is leuk hoor, maar ik ben hier voor die 11.’
‘Ik begrijp toch wel iets van een van mijn vrienden die ooit militair vloog maar nu op de 747 zit en dat maar saai vindt’, reageert de vrouw. ‘Civiele kisten zijn in vergelijking met jachtvliegtuigen echt wel sloom.’ Ze wijst naar een andere vrouw die een paar meter verderop staat. ‘Moet je die broek zien met dat enorme hangkruis. Genoeg ruimte om een olifant te werpen.’
Haar maten lachen. ‘Wel een tweeling’, meent de Martinair-pet.
Het begint te miezeren, paraplu’s worden opgestoken.
Als de PH-MCP aan de horizon verschijnt is de regen weggetrokken.
‘Jarenlang, sinds 1994, heeft hij voor Martinair gewerkt’, vertelt de verslaggever. ‘Eerst als passagiersvliegtuig, daarna als vrachtvliegtuig. Hij heeft 96.000 uur gevlogen en bijna 20.000 starts en landingen gemaakt.’
Het landingsgestel van de driemotorige jet klapt uit. ‘Zo mooi, die drie lampjes’, zwijmelt de vrouw. ‘Nou ja, eigenlijk vier lampjes, maar dat sterretje dat ze samen vormen is zo fraai.’

De camera’s ratelen terwijl het witte vliegtuig met de rode staart een flyby maakt.
‘En als u als niet freak denkt, het lijkt wel een DC-10’, babbelt de verslaggever verder, ‘dan klopt dat, want dit is de doorontwikkeling van de DC-10 geweest, met andere vleugels, vleugeltips, betere motoren en een groter bereik.’
‘Toch bizar dat de bij Martinair eerder uitgefaseerde DC-10 uiteindelijk de MD-11 overleeft’, zegt de vrouw terwijl de jet stijl optrekkend een paar stevige rookpluimen produceert.
‘Zeg dat’, reageert de Martinair-pet. ‘Kijk!’, wijst hij richting de PH-MCP. ‘Ze draait om, ze komt nog een keer langs.’
Met ingetrokken landingsgestel maakt het vliegtuig highspeed opnieuw een flyby.
‘Op de bok zitten vast voormalige F-16-vliegers’, meent de derde man terwijl de jet nauwelijks onderdoend voor een jager razendsnel optrekt, drie prachtige rooksporen achterlatend.
‘We gaan’, zegt het petje zodra de kist uit het zicht is verdwenen. ‘Dit was echt het hoogtepunt van deze dag.’
Zijn beide maten vinden dat ook.

Kopfoto: © Michel vd Mheen

Meer over de KDC-10:
DE CARRIÈRESWITCH VAN ENKLE DC-10’S NAAR DE LUCHTMACHT

HET FLUISTERWAGENPARK VERSUS DE FEESTRONDJES VAN EEN KDC-10

MINISTER WEERLEGT KRITIEK OP ‘NUTTELOZE’ AFSCHEIDSVLUCHT KDC-10

Deel dit artikel: